Każdą krytykę można doprowadzić do obłędu i to jest właśnie taki przykład film cudownie biegnie swoim utartym torem do tego stopnia, że nie ma tu, żadnej chwili refleksji czy nie idziemy za daleko. Stopień krytyki równy chyba tylko krytyce nazistów za holocaust a przecież coś jeść każdy musi. Czy pokazanie kilku szczurów nie jest takim wygodnym modelem twórców, że pokażemy wszystko co złe i pognębimy przemysł.
Co gorsza zdejmuje się tu z ludzi wszelką odpowiedzialność podobnie jak w Super size me. Tak jakby w fast foodach w USA nie było sałatek wegetariańskich a na rynku nie było wyboru. Coś z pseudo dokumentu coś z fabuły i wychodzi film jednostronny do bólu. A czy można dobrze pokazać rzeźnie ? Praca przy uboju zwierząt zawsze będzie się kojarzyć niejednoznacznie niezależnie od ustroju czy szerokości geograficznej.